şıltaq

şıltaq
I
сущ.
1. каприз:
1) необоснованное, своенравное желание, прихоть, причуда. Onun şıltağı üzündən belə oldu так получилось из-за его капризов
2) упорное требование осуществить такое желание; прихоть ребёнка, проявление упрямства, сопровождаемое криком, плачем и т.п. Uşaqların öz şıltağı olur у детей бывают свои причуды
2. капризник, капризница
3. привередник, привередница
II
прил.
1. капризный:
1) своевольный, своенравный, с постоянными капризами. Şıltaq təbiətli qız девочка капризного нрава (с капризным нравом), şıltaq adam капризный человек, şıltaq uşaq капризный ребёнок
2) выражающий каприз. Şıltaq səs капризный голос, şıltaq bir əda ilə cavab vermək отвечать капризным тоном
3) полный неожиданных перемен, случайностей; непостоянный, неустойчивый. Şıltaq hava капризная погода, şıltaq qış капризная зима, şıltaq Xəzər капризный Каспий
4) требующий особых условий, особого умения и тонкости в обращении, в уходе. Şıltaq bitki капризное растение, şıltaq torpaq капризная земля
2. привередливый (слишком разборчивый, прихотливый, такой, которому трудно угодить)

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "şıltaq" в других словарях:

  • şıltaq — 1. is. Mənasız tələb, iddia, arzu, istək. Vəliqulu da başlayıb şıltağı və davamərəkəni. C. M.. <Əlyarov:> Hər yoldan ötənin şıltağından ötrü biz adamlarımızı çölə tökə bilmirik ki? M. Hüs.. // sif. Daim şıltaqlıq edən, şıltaqçı. Dürdanə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sülə — I (Gədəbəy, Qazax, Qafan) 1. sırtıq 2. şıltaq. – Sülə adam, sülə it, sülə inək (Qafan); – Sən demə, çox sülə adammış o (Gədəbəy); – Əldə örgənən quzu sülə olor (Qazax) II (Cəbrayıl, Zəngilan) qanqal və s. nin körpə qol qanadı və ya toxumluq… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • baxış — is. 1. Baxmaq tərzi, gözlərin ifadəsi; nəzər. Bu necə baxışdır? Acıqlı baxış. Xumar baxışlar. – Süzülmüş gözlərin sağü səlamət; Və lakin baxışı bimarə bənzər. Nəs.. Ahu baxışı, qara gözü can alır əldən. S. Ə. Ş.. Sizin istər baxışınız, yerişiniz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • damar — is. 1. Canlıların bədənində: içərisində qan və ya limfanın dövr etdiyi boruşəkilli orqan. Qan damarları. Damarları şişmək. Alnının damarları görünür. Damar sistemi anat. – canlının bədənində olan bütün damarlar. Damar sistemi maye toxuma (qan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dırmalamaq — f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. <Pələng> də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A. Ş.. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz gözünü dırmalayacaqdı. M. Rz.. 2. məc.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fışıltı — is. 1. Bax fışqırtı. Borulardan fışıltı ilə qalxan buxar göy üzündə əriyib yox olurdu. H. Seyidbəyli. // Şırıltı. Şamo uca dağların geniş ətəklərini yalayıb gedən bu şıltaq suyun fışıltısı altında dayanıb ətrafa boylandı. S. R.. 2. İlanın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hamarlamaq — f. 1. Yerin və ya bir şeyin səthini hamar hala salmaq, hamar, düz etmək, düzləndirmək. Taxtanı rəndə ilə hamarlamaq. – Dənizin şıltaq ləpələri . . qumu təzədən hamarlayırdı. H. Seyidbəyli. Əhməd . . uzun qəlyanı . . kisənin içinə salıb xeyli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hücum — is. <ər.> 1. İrəliləmək məqsədilə qoşunların düşmənə qarşı apardığı hərbi əməliyyat; həmlə. Cəbhə boyu hücum. Düşmən üzərinə şiddətli hücum. Hücumun qabağını almaq. – Qala qoşunu düşmənin hücumunu dəf etməyə çalışırdı. . Ç.. <Əmrah>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • korazehin — sif. Yaddaşı zəif olan, zehinsiz, küt, qabiliyyətsiz, gec anlayan, korafəhm. <Mirzə Hüseyn:> Çox korazehin və şıltaq bir qız idi. Əlifbanı güclə öyrənə bildi. S. Rəh.. <Qəndab:> <Məzahir> riyaziyyatda məndən də korazehin idi. B …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kür — 1. sif. 1. Ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq. Kür uşaq. 2. Hay küyçü, zorakı, dediyini yeridən, inadkar. Kür adam. – <Əlyarov:> Sonra ağzıgöyçəklər deyəcəklər ki, Əlyarov kürdür, heç kəslə yola gedən deyil. M. Hüs.. 3. Tənbəl, bacarıqsız, aciz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»